آسمان را دریاب
توی دنیا آدمای مختلفی وجود دارند که هر کدوم دلایی با یه رنگ دارن ؛ دل بعضیا نصفش سیاهه نصفش سفید این جور آدما که جمعیته زیادی از دنیا رو تشکیل می دن از انسانیت و محبت یه چیزایی سرشون می شه ولی باید خیلی مواظب کاراشونباشن تا قسمت سیاه دلشون روز به روز به سفیدی نزدیک تر بشه . دل یه عده دیگه مثل ذغال می مونه اون قدر سیاهه که سخت می شه یه ذره رنگش رو تغییر داد این جور آدما از انسانیت هیچی نمی دونن ، یه ذره محبت توی دلاشون پیدا نمی شه و حتی حاضرن برای رسیدن به اهداف کوچیکشون جون خیلی بی گناه و مظلوم رو بگیرن . این جور آدما یه تلنگر جانانه می خوان تا بفهمن کجای دنیان؛ تازه اون وقته که می تونن تصمیم بگیرن می خوان عوض بشن یا تا آخر عمرشون منتظر باشن ظلم هایی که کردن نابودشون کنه . بعضی دیگه که تعدادشون خیلی کمه دلاشون حتی یه نقطه ی سیاه رو همتو خودش جا نمی ده . این جور آدما هر جایی باشن اثر مثبتی روی اطرافیونشون می ذارن . فقط این جورآدما می تونن طعم شیرین زندگی رو با تمام وجودشون بچشن . وسط این سه تا دسته هم آدمایی هستن . ما باید دل خودمونو نگاه کنیم ، باید ببینیم فاصلمون تا سفیدی چه قدره .اگه دوریم سعی کنیم نزدیک بشیم و اگه نزدیکیم سعی کنیم نزدیک تر بشیم . راستی ما جزء کدوم دسته می تونیم باشیم ؟
قالب ساز طراح قالب |